Ömer Naci Soykan'ın ülkemizde yayımlanan armağan kitaplar konusunda eleştirel bir yaklaşımı vardı. Bu eleştiri, armağan kitapların büyük çoğunluğunun "armağan" edildikleri düşünür ya da filozofla ilgili neredeyse hiçbir ciddi çalışmayı içermemesiyle ilgiliydi. Ona göre bir armağan kitabın öncelikli amacı "armağan" edildiği kişinin felsefi görüşlerine yer vermek olmalıydı. Dolayısıyla Soykan hayattayken kendisiyle ilgili bir armağan kitap çıkarmayı düşündüğümüzü dile getirdiğimizde ilk sözü "İçinde benim düşüncelerimle ilgili yazılar olacaksa olsun, yoksa istemiyorum!" olmuştu. "Sağdan soldan toplama yazılarla, tematik bütünlüğü olmayan yazıların art arda getirilmesiyle (...) oluşturulmuş bir armağan kitap olmaz. Armağan kitap, (bir "Festschrift") öncelikle o kişiyle, o kişinin düşünceleriyle ilgili yazılardan oluşması gerekir" diye de eklemişti. Bu kitabın gecikmesinin bir başka nedeni belki de Soykan'ın bu kadar açık biçimde dile getirdiği bu sözlerdi çünkü eleştirdiği türde bir armağan kitap hazırlamak görece kolay olabilirdi. Geç oldu ancak olması gereken gibi oldu! Kitaptaki her yazarın katkısı Soykan'ın görüşleri üzerine, onları açımlayan, değerlendiren, belki yer yer de eleştiren değerli çalışmalar olarak ortaya çıktı. Böylelikle onun isteğini de bir bakıma yerine getirmiş olduk. (shrink)

Analitik felsefe özellikle metafizik karşıtı bir yaklaşım içerisinde olmakla nitelendirilmiştir. Ancak 20.yüzyılda bu gelenekte önemli dönüşümler yaşanmıştır. Dile dönüş ile başlayan tartışmalar sonrasında metafiziğe dönüşü ortaya çıkarmıştır. Bugün açık bir biçimde analitik metafizik ya da ontolojilerden söz edilebilmektedir. Elbette farklı ontolojiler farklı varolanlar ve farklı kategorileştirmeleri merkezlerine koymaktadırlar. 20. yüzyılın başında değişimin ne olduğu konusunda ortaya konan görüşler de çağdaş ontoloji tartışmalarında değişim konusunun ayrı bir başlık olarak ele alınabilmesi için bir zemin yaratmıştır. Farklı felsefi yaklaşım içerisinde olmalarına rağmen McTaggart (...) ve Russell benzer bir felsefe yapma tarzı içerisindedirler. Bu kısmi benzerlik Geach’in her iki düşünürün değişim konusundaki yaklaşımlarını tek bir başlık altında, aynı şekilde değerlendirmesine yol açmıştır. Geach bu filozofların değişim tanımlarını her iki filozofun da Cambridge Üniversitesinde olmalarından kaynaklı Cambridge Değişimi olarak adlandırmış ve görüşlerini eleştirmiştir. Geach Cambridge Değişiminin gerçek değişimleri gölgede bıraktığını, tüm değişimleri aynılaştırdığını iddia etmektedir. Bu yazıda Geach’in eleştirisinin haklı olmadığı, kendi önerisinin başka bazı öncüllere gerek duyduğu üzerinden gösterilmeye çalışılmaktadır. Geach gerçek değişimleri nesnede bir farklılık yaratan değişimler olarak tanımlamaktadır. Ancak bu tanım şu soruyu sormamızı gerektirir: Dilde özne yerindeki terimin gönderimi durumundaki nesne nedir? Nasıl bireyleşir ve bireyleşiminde hangi ontolojik varolanlar etkilidir? Bu sorular analitik metafizikte nesne kuramlarının ele alınmasını gerektirir. Dayanak ve Demet kuramlarının ele alınmasıyla ontolojik olarak özelliklerin önemi ortaya çıkmaktadır ancak bu Geach’in iddiasının yerinde olmadığını açık kılmaktadır. Bir nesne tartışması yapmadan bir değişim tartışması ve ona bağlı olarak özelliklerin derecelendirilmesinden söz edilemez. (shrink)

It has been thought that statements in ordinary language or in philosophicalscientific language capture reality from different sides. But this process, which is typically considered to be a mere linguistic process, can cause us to think (incorrectly) that we make subjective categorizations. In this paper we assert that understanding which is considered to be incorrect must be cancelled and that the individuated objects cannot be individuated only becouse of our naming of them. Individuation of objects is an independent state of (...) affairs. So it must be accepted that the particular, individual entities have their individual characteristics independently and also a different ontological theory based on that understanding must be satisfied. (shrink)

Türk milleti dünyanın en zengin kültürüne sahip olduğu gibi en zengin diline de sahiptir. Ancak daha eski çağların dil verileri ne yazık ki, yazılı vesikalara aktarılmamış, karanlık dönem olarak kalmıştır. O bakımdan Türkçenin Altay veya Proto-Türk devri hakkında bilgimiz sınırlıdır ve sahip olduğumuz kelime sayısı da çok azdır. Eski Türkçe adlanan bu lügat sadece Orhun-Yenisey yazıtları ile tespit edilen ve Uygur yazıtları ile devam eden Türkçenin malum en eski yazılı kaynaklarının sözlüğüdür. Yer yüzündeki diller arasında Türkçenin yerine baktığımızda, Ural-Altay dil (...) grubunun Altay koluna bağlı bir dil olduğu ve geçmişinin M.Ö. 4000’li yıllara indiği görülür. Bu tarihten, M.Ö. 5. yüzyıla kadar olan dönem genel olarak Altay veya Proto-Türk devri olarak adlandırılır. Bu dönemde Türkçe ile ilgili az da olsa birtakım dil kalıntılarına rastlanır; ancak bunun yeterli olmaması ve bu dönemden bize yazılı herhangi bir metnin ulaşmaması, bu çağların karanlık dönem olarak adlandırılmasına neden olmuştur. Bu dönemde Türkçenin Çuvaşça ve Yakutça ile henüz ayrılmadığı, hattâ daha eskiye gittiğimizde Moğol, Mançu, Tunguz dilleriyle aynı çatı altında toplandığı varsayılır. Bilindiği gibi daha önce Eski Türkçe döneminin ayrı ayrı metinlerini kapsayan birçok sözlük çalışması yapılmıştır. Ancak bu sözlükler birbirinden bağımsız hazırlanmış, bir kısmı Göktürk dönemi ile Orhun Yazıtlarını, diğer bir kısmı da Uygur dönemi ile bu dönem metinlerini temel almıştır. Eski Türkçe bir bütün olarak düşünüldüğünde, bu sözlüklerin bazı yönlerden yetersiz kaldığı bir gerçektir. Bu çalışmanın genel amacı, daha önce ortaya konulan Eski Türkçe sözlükleri bir araya getirerek Göktürk ve Uygur dönemlerini birlikte ele alan, daha kapsamlı ve tek bir sözlük oluşturmaktır. O bakımdan daha önce meydana getirilen sözlük çalışmaları temel alınarak ortaya yeni bir sözlük konulmuştur. (shrink)

This volume gathers together for the first time are all the key texts in a crucial debate in modern philosophy, centered on Leibniz's famous 1695 essay, the "New System of the Nature of Substances and their Communication," in which he introduced his strikingly original theory of metaphysics. His "system" became increasingly famous and drew him into discussion and development of these ideas, both in public and in private, with a variety of thinkers, most notably the great French philosopher Pierre Bayle. (...) Woolhouse's and Francks's new English edition gives the only full representation of this debate, and will therefore be essential reading for anyone who wishes to gain a proper understanding of Leibniz's philosophy and its intelletual context. All the texts are newly translated and extensively annotated; many appear in English for the first time. (shrink)

This chapter offers a proceduralist argument against capital punishment. More specifically, it contends that the possibility of irrevocable mistakes precludes the just administration of the death penalty. At stake is a principle of political morality: legal institutions must strive to remedy their mistakes and to compensate those who suffer from wrongful sanctions. The incompatibility of remedy and execution is the crux of the irrevocability argument: because the wrongly executed cannot enjoy the morally required compensation, execution is impermissible. Along with defending (...) his key premises, Yost explains the complicated role that sentencing uncertainty plays in the argument. He concludes by noting some of the flaws in substantive consequentialist and retributivist justifications of capital punishment. (shrink)

Plato's dialogues frequently criticize traditional Greek myth, yet Plato also integrates myth with his writing. Daniel S. Werner confronts this paradox through an in-depth analysis of the Phaedrus, Plato's most mythical dialogue. Werner argues that the myths of the Phaedrus serve several complex functions: they bring nonphilosophers into the philosophical life; they offer a starting point for philosophical inquiry; they unify the dialogue as a literary and dramatic whole; they draw attention to the limits of language and the limits of (...) knowledge; and they allow Plato to co-opt cultural authority as a way of defining and legitimating the practice of philosophy. Platonic myth, as a species of traditional tale, is thus both distinct from philosophical dialectic and similar to it. Ultimately, the most powerful effect of Platonic myth is the way in which it leads readers to participate in Plato's dialogues and to engage in a process of self-examination. (shrink)

Modern dönemde iletişim ve ulaşımda teknolojinin gelişmesiyle birlikte dünya küçük bir köy haline gelmiştir. Bu dönemde Batı sistemi maneviyatı ve ahireti bırakıp maddiyat ve dünya için belli araç ve gereçleri üreterek modern medya alanına egemen olma gücünü elde etmiştir. Bu durum özellikle İslam’a saldıran söylemlerin tırmanması, dini gruplara saldırıların artması ve İslami içeriklerle savaşın büyümesiyle birlikte İslami medyayla uğraşanların hitap önceliklerini tekrar gözden geçirmelerini gerekli kılmıştır. Aslında bu meydan okumalar İslam medyasının daha önce sıkıntısını yaşadığı ve halen de devam (...) eden sorunlara dayanmaktadır. Medya alanında çalışılabilecek çok sayıda konu bulunmaktadır. Bunlar arasında en az tercih edilen konu ise makâsıd ya da evleviyyât bakış açısı ve makâsıd ictihâdı çerçevesinde medyaya bakma konusudur. Bu çalışmada bu konu araştırma konusu olarak seçilmiştir. Bu konunun seçimi, birtakım varsayımlara dayanmaktadır. En önemlisi de makâsıd ilminin ölçü olması ve evleviyyât fıkhıdır. Bu ölçü genel olarak medya ilminin öncüleri ve özel olarak da İslami medyanın öncüleri için makâsıd bakışını sunabilen bilişsel teorilerin ve yöntemsel imkânların amaçladığı önemli niteliklerden biridir. Böylece makalenin sorusu şu şekilde ifade edilebilir: Ümmetin kalkınmasını, liderliğini ve diğer milletler üzerindeki etkisini gerçekleştirmek amacıyla makasıdü’ş-şerî‘aya dayalı öncelikler fıkhının kuralları, çağdaş medya alanına nasıl uygulanabilir? Bu çalışma iki bölümde ele alınmıştır. Birinci bölümde medya alanındaki öncelikler fıkhı kavramı ve bu alandaki bu fıkhı dikkate almanın delilleri ele alınmıştır. İkinci bölümde öncelikler fıkhının kurallarını modern medya alanına tatbik etme konusu ele alınmıştır. Ayrıca makâsıd kuralları, nevazil fıkhının kuralları ve vesail kuralları olan üç kural çeşidine göre her bir mertebe için örnekler verilmiştir. Bu düşünceyi temellendirmenin birçok yönü bulunmaktadır. Fakat bu konu iki yönden ele alınmıştır. Birincisi medya yönündür. Burada öncelikleri modern medya ilminde düzenleme teorisi ele alınmıştır. İkincisi makâsıd yönüdür. Burada makâsıdü’ş-şeri‘a ilmine dayanan önceliklerin kuralları ele alınmıştır. Bu çalışmada biraz karşılaştırma yöntemi kullanmanın yanı sıra genel olarak niteleme, tahlil ve istinbât yöntemleri kullanılmıştır. Bu çalışma neticesinde makâsıd ilmini medya alanıyla ilgili ictihâdî bakışta işletmenin zaruri olduğuna ve bunun bilimsel bir lüks olmayıp zorunlu olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca modern İslami düşünce medyasının genel olarak makâsıdü’ş-şeri‘a ölçüleri ve özel olarak da hitap ve medya makâsıdının ölçüleriyle yönlendirmesi gerektiği sonucu elde edilmiştir. Medyanın yakın, orta ve uzak stratejilerini geliştirerek evleviyyât fıkhını işler hale getirmenin zorunlu olduğunu öneriyoruz. Ayrıca medya ve makâsıdü’ş-şeri‘a alanlarında araştırma yapan ve bu ilimlerle meşgul olanların medyayı makâsıd fıkhıyla çerçeveleme ve medya alanında makâsıdı çalıştırma konusunda ortak ciddi çalışmalar yapmalarını öneriyoruz. (shrink)

Many books explain what is known about the universe. This book investigates what cannot be known. Rather than exploring the amazing facts that science, mathematics, and reason have revealed to us, this work studies what science, mathematics, and reason tell us cannot be revealed. In The Outer Limits of Reason, Noson Yanofsky considers what cannot be predicted, described, or known, and what will never be understood. He discusses the limitations of computers, physics, logic, and our own thought processes. Yanofsky describes (...) simple tasks that would take computers trillions of centuries to complete and other problems that computers can never solve; perfectly formed English sentences that make no sense; different levels of infinity; the bizarre world of the quantum; the relevance of relativity theory; the causes of chaos theory; math problems that cannot be solved by normal means; and statements that are true but cannot be proven. He explains the limitations of our intuitions about the world -- our ideas about space, time, and motion, and the complex relationship between the knower and the known. Moving from the concrete to the abstract, from problems of everyday language to straightforward philosophical questions to the formalities of physics and mathematics, Yanofsky demonstrates a myriad of unsolvable problems and paradoxes. Exploring the various limitations of our knowledge, he shows that many of these limitations have a similar pattern and that by investigating these patterns, we can better understand the structure and limitations of reason itself. Yanofsky even attempts to look beyond the borders of reason to see what, if anything, is out there. (shrink)

We propose a formal framework for interpretable machine learning. Combining elements from statistical learning, causal interventionism, and decision theory, we design an idealised explanation game in which players collaborate to find the best explanation for a given algorithmic prediction. Through an iterative procedure of questions and answers, the players establish a three-dimensional Pareto frontier that describes the optimal trade-offs between explanatory accuracy, simplicity, and relevance. Multiple rounds are played at different levels of abstraction, allowing the players to explore overlapping causal (...) patterns of variable granularity and scope. We characterise the conditions under which such a game is almost surely guaranteed to converge on a optimal explanation surface in polynomial time, and highlight obstacles that will tend to prevent the players from advancing beyond certain explanatory thresholds. The game serves a descriptive and a normative function, establishing a conceptual space in which to analyse and compare existing proposals, as well as design new and improved solutions. (shrink)

From the concrete experience of war, Michael S. Yandell constructs a phenomenology of “negative revelation” in which false or distorted claims of goodness and justice disintegrate and become meaningless, adding depth to the term moral injury.

t. 1. Apo ton prōto skeptomeno anthrōpo mechri ton 6. aiōna M.Ch. -- t. 2. Apo ton 7. aiōna M.Ch. mechri to sēmera.

This article exemplifies research on the subjective life experiences of women with breast cancer, designed from a psychoanalytic perspective. Such research aims to reveal the subjective intrapsychic processes of women suffering from breast cancer, which can provide researchers and health care professionals with useful insight. Using Biographic narrative interpretative method, the study reveals some common denominators in the subjective life experiences of women with breast cancer. The study revealed that the subjects consider the diagnosis of breast cancer as one of (...) the four main events in their lives. Even though these events are very different from each other, in terms of type and severity, the results indicate a common process in the way these life events are experienced by the participants. These results are relevant for health care practitioners in structuring their psychosocial support programs so as to better accommodate their patients' psychological needs. (shrink)

Kant famously insists that free will is a condition of morality. The difficulty of providing a demonstration of freedom has left him vulnerable to devastating criticism: critics charge that Kant's post-Groundwork justification of morality amounts to a dogmatic assertion of morality's authority. My paper rebuts this objection, showing that Kant offers a cogent demonstration of freedom. My central claim is that the demonstration must be understood in practical rather than theoretical terms. A practical demonstration of x works by bringing x (...) into existence, and what the demonstration of freedom brings into existence is a moral will, a will regulated by the moral law and capable of acting in accordance with it. Since to act morally is to act freely, bringing a moral will into existence actualizes our capacity for freedom and demonstrates that we possess it. To confirm the viability of such a demonstration, Kant must establish that agents can regulate their wills by practical principles, and that practical judgments are efficacious of themselves (i.e., that non-Humean motivational internalism is true). Kant, I argue, is successful on both counts. (shrink)

Purpose. To examine the existential anthropology of G. Marcel and E. Minkowski, in order to demonstrate the necessity of distinguishing the universal-spiritual, as human in human being, apart from the individual-existential in him, and to reveal the hierarchical correlation of biosocial, existential and spiritual spheres in personality. Theoretical basis. Within existential philosophy the author differentiates two separate traditions and proceeds from the insufficiency of the distinction of existential sphere, proposed by phenomenological tradition, showing the necessity of its correlation with the (...) spiritual sphere as a sphere of humanity, proposed by non-phenomenological tradition of G. Marcel and E. Minkowski. Originality. The author presents the anthropological conception of G. Marcel and E. Minkowski, in which human personality is understood as unity of individual-existential and universal-spiritual, which requires a special trans-empirical field of culture, which contains senses, images and symbols of humanity. Also, the author presents the recent developments of existential thinkers in distinguishing existential and spiritual dimensions, both not reducible to the physical and social dimensions. Conclusions. In both existential traditions, the specifically human was founded as a trans-biological and trans-social phenomenon, which appears as indefinable and non-predetermined. But in first tradition, humanity is understood as an existence, as a unique individuality, "project", variant of humanity, equivalent to other variants, and universal is understood as a community of human condition in the world. While in the second tradition, the universal is understood as spiritual. Thus, horizontal level of our private existence, as the process of movement from birth to death, is supplemented by vertical of human, universal ideals and images. Humanity appears as a task, on the way to which human being transcends beyond the limits of his individual "self" to the "super-individual", through inclusion into spiritual community, into universal culture. (shrink)

In this original work of cultural criticism, Allen S. Weiss explores the meaning of radio to the modern imagination.

Dmitri Nikulin is one of the few contemporary philosophers to have devoted books to the topic of dialogue and the dialogical self, especially in the last fifteen years. Yet his work on dialogue and the dialogical has received scant attention by philosophers, and this neglect has hurt the ongoing development of contemporary philosophical work on dialogicality. I want to address this lacuna in contemporary philosophical scholarship on dialogicality and suggest that, although Nikulin’s account is no doubt insightful and thought-provoking, it (...) is problematic for two main reasons: first, his account fails to recognize the proper relationship between dialogue and agency; and second, his enumeration of the necessary and sufficient conditions for dialogue contains conceptual inconsistencies. (shrink)

In 'Een handvol filosofen' staan de filosofen centraal die sinds de oprichting van de Vrije Universiteit in 1880 aan deze instelling verbonden zijn geweest. Het gaat hierbij niet alleen om de inhoud van hun werk, maar ook om de personen zelf. Er waren filosofiedocenten die zich met de universiteit identificeerden en zich volledig konden ontplooien. Er waren er echter ook voor wie dit niet gold, die geïsoleerd of in gewetensnood raakten. Veel filosofiestudenten waren actief betrokken bij wat er in hun (...) faculteit gebeurde. Zij namen initiatieven, protesteerden soms tegen de gang van zaken en kozen partij in conflictsituaties. Sinds het eind van de jaren zestig van de twintigste eeuw verloor de Vrije Universiteit geleidelijk haar christelijk karakter. Tegenwoordig werken alle stafleden vanuit hun eigen motivatie mee aan een hoofdzakelijk seculier geworden universiteit, die ruimte biedt voor religieuze en levensbeschouwelijke diversiteit. (shrink)

The foundation of the Christian counselling movement -- Christian counselling in the UK -- The aims of Christian counselling -- Integrating psychological and biblical truth -- Sigmund Freud--the founding father of psychotherapy -- The individual psychology of Alfred Adler -- Abraham Maslow--the man with new age tendencies -- Carl Rogers--a man who believed in himself -- Albert Ellis--the aggressive atheist -- The Bible's verdict on psychological 'truth' -- The case against Larry Crabb -- Self-esteem: the secular foundation -- Self-esteem and (...) the Christian counselling movement -- Self-esteem dogma in the light of scripture. (shrink)